zondag 28 maart 2010

Leven

Vandaag schrijf ik wat later, want Kwispelende Vriend en ik zijn in prettig gezelschap buiten geweest. We zagen een groepje reeën lopen. Er zijn er genoeg, maar als ze niet bewegen zijn ze tussen de bomen onvindbaar. Capreolus Capreolus heten ze voor de wetenschap; een naam waar ik zelf bijna van ga springen.

Je neemt een hond altijd met Frisse-Neus-Garantie. En dan krijg je er nog van alles bij, zoals ganzen in een weiland, wilgenkatjes, lammetjes in twee kleuren en duikende futen. Bokkige wind die de wolken aanvalt.

Toen kwamen we thuis en dronk ik wat. Vriend kreeg anderhalve wijting die hij kwijlend aannam.
Ik heb even naar het nieuwsoverzicht gekeken en besloten dat ik daar niet over wilde schrijven. Vandaag niet.
Vriend zal het worst wezen. Hij slaapt. Beter een hond in Utrecht, dan een mens in Congo.

1 opmerking:

bryk zei

zelfde ervaring voor mij vanmiddag
liep met twee frisse neusg en stinkende bekgaranties langs het jaagpad en verbaasde mij erover dat de natuur al zover op weg in de lente was.
Ook de tweekleurige lammetjes gezien en me afgevraagd of het hobbyschapen zijn of dat ze geofferd worden