Ik ging wel eens achter het raam staan kijken als ik te vroeg wakker was. De boer en zijn zoon zaten met kruk en emmer schuin tegen de koe, die met een touw om de hoorns rustig wachtte tot ze geleegd was. Meer dan twaalf koeien waren er niet.
Er liep iemand op de maan, ons telefoonnummer was 277 en politiek Den Haag voerde gesprekken over een alliantie van CHU, ARP en KVP. Het CDA kwam meer dan tien jaar later tot stand, in 1980, toen de bio-industrie een feit was. Scharrelen betekende verlies.
Vandaag debatteren de Provinciale Staten van Noord-Brabant over de petitie tegen megastallen. Vergeleken met de jaren zestig zijn alle stallen megastallen, maar dat schijnt niemand nog te weten.
Ondanks talloze ruimingen en de zekerheid dat er vroeg of laat door een dierziekte veel mensen zullen bezwijken, liggen er plannen voor nog grotere fabrieken, met nog meer dieren op een kluitje.
Veel mensen zijn tegen; vandaar de petitie. Milieudefensie zegt dat er 82 plannen voor zulke bedrijven bestaan. Rabobank en CDA zien daarin een prachtige toekomst. Mensen met een normaal functionerend geheugen zien vooral biotijdbommen.
Alleen in de provincie Noord-Brabant leven nu 32 miljoen landbouwdieren, gedeeltelijk geclusterd in de zogenaamde Landbouw Ontwikkelings Gebieden. Het grootste bedrijf zou in Limburg moeten komen, voor 35.000 varkens en 1,2 miljoen kippen.
Deze vleesgeworden gekte wordt gesubsidieerd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten