zondag 28 februari 2010

Democratie

Geert Autocraat is boos, want zijn fans hebben her en der eigen vrijheidspartijen opgericht. Dat was niet De Bedoeling. Ze mochten van zijn besloten vereniging wel donateur worden. Wel de lasten, niet de lusten.

Een besloten vereniging voor vrijheid mag in dit land gewoon bestaan. En iedere sympathisant kan iets soortgelijks oprichten. Dat mag van iedereen, behalve van Geert.

Bij Klotsend NL is het ook onrustig. Rita Verdomd is boos. Ze heeft een van haar mensen in Twenterand naar huis gestuurd -Twenterand waar een CDA-lid op spermarietjes trakteert. Rita was niet trots op de man die zo rechts van het midden zat, dat hij nooit meer recht door zee kon varen.

Geert en Rita, welkom in de democratie. Dit zijn nou jullie kiezers, sympathisanten en aanbidders. Echte autochtonen. Ze waren van harte welkom op jullie feest. Ze waarderen de vrijheid en zijn trots op hun land. Ze laten zich niets voorschrijven. Ook niet als jullie straks in Den Haag zouden zitten. Zo trots zijn ze op jullie.

zaterdag 27 februari 2010

Domme mannen

De politie moet kunnen ingrijpen, wanneer vrouwen last van mannen hebben. Marco Pastoors (Leefbaar Rotterdam) wil daarom een fluit- en sisverbod.

Bij het kijken naar damesonderdelen gebeurt er in een mannenhoofd iets opmerkelijks. Onze hersenen vertonen symptomen die optreden na drugs- en drankgebruik. Borsten, billen, bier of borrels; weg is de nuchtere geest.
Als wij gaan sissen of fluiten, zitten onze hersenen tegen het kookpunt aan. Wij kunnen niet meer nadenken. Wij hebben er last van. Een verbod? Daar kun je je -serieus- niets van herinneren.

Ik heb wel een ander idee. Een simpel stickersysteem zodat je weet of het om fris, bier, wijn of gedestilleerd gaat. Een kleurcode die mannen van verre waarschuwt en kleine lettertjes voor dichtbij: Jongens, Pas bij deze dame op met autorijden, het bedienen van machines en spelen op straat. Ze maakt meer kapot dan je lief is.
En plastische chirurgie is prima, maar dan gaat de accijns omhoog. De vervuiler betaalt toch ook?

De taille-heup ratio van Mevrouw Pastors ken ik niet. Misschien is-ie wel gekmakend goed. Tsssssssssssss

vrijdag 26 februari 2010

Flyeren in de regio

Heel even dacht ik aan een misverstand of grap. Een CDA-lid uit Twente voert campagne door spermarietjes uit te delen. Daarop staan het partijlogo en zijn naam. Johannes Schipper handelt in stierensperma als hij niet in de Raad zit.

Ik veronderstel dat de rietjes leeg zijn maar sluit niets uit, want het eerste exemplaar is overhandigd aan CDA-Tweede Kamerlid Mevrouw Uitslag.

Schipper wil de rietjes graag aan boeren uitdelen en daardoor twee vliegen in één christelijke klap slaan. Zijn zaad en zichzelf aan de man brengen.
VOC-mentaliteit, waarden, normen... Ik wist toch al dat ik niet op deze partij ging stemmen.

Het is nog lang geen 3 maart. Er kan in Limburg nog een CDA-lid met ochtenderectie wakker worden en denken: Spermarietjes? Dansmarietjes!

donderdag 25 februari 2010

Bijna maart

Kwispelende Vriend en ik gaan de morgen in. Voor het eerst sinds maanden bibbert hij niet terwijl we bij het stoplicht staan te wachten. En ik hoor weer vogeltjes. Het is lang stil geweest. Stil, koud en wit.

Achter het revalidatiecentrum komen we de Oude Dokter tegen. "Er zijn er wat gevallen." zegt hij. Hem is niks overkomen, want hij heeft als een gijzelaar thuis gezeten. Hij is veel ouder dan zijn vrouw, die minder opzag tegen de gladheid. Zij heeft met de hond gewandeld.

Met aan een kant een wandelstok en aan de andere kant de hond kijkt hij even voor zich uit. "Op mijn leeftijd zeggen ze: Haal ik nog een maartje, dan leef ik weer een jaartje." We lachen.
Hij moet verder. De vierentachtigste lente wacht op hem.

woensdag 24 februari 2010

Kiezen

Zeg eens dat je geen tv hebt. Mensen kijken je aan alsof er liguster uit je neus groeit.
Naar de radio luister ik wel. Radio4, of een nieuwszender op de wc. Nee, er zit geen vogelnestje in de liguster. Op de wc.

Ik lees een landelijke krant. Utrecht heeft geen eigen dagblad meer. (P, broeder in de drank, werd na jaren hard werken weggestuurd; alsof er over De Woonplaats niets meer te schrijven viel.) RTV-Utrecht en de regionale zender M doen hun best.

Sterren als Henk Oostjas, Het Muziekpaleis (soap), de chronische verkeerstrombose... Soms is een hutje op de hei zo gek niet. Ja, ik ben een moeilijk mens.

En ik ben een zwevende kiezer. Die binnen een week een landingsbaan hoopt te vinden waar de politici meer informatie dan irritatie verspreiden. Het weer is te slecht om te blijven vliegen.

dinsdag 23 februari 2010

Hakkehakke PUF PUF

Mijn zussen wonen in Arnhem en ik heb geen auto. Dat bombardeert me tot iemand die een bijdrage levert aan het marktaandeel van 2,1%, dat de NS in het totale aantal verplaatsingen heeft.

2,1%? Dat moest meer worden! Minister Camiel Eurlings had er 200.000.000,- voor over, om tijdens Balkenende-IV elk jaar 5% meer avonturiers tot het spoor te verleiden. Hij liet vooral veel fietsenstallingen en parkeerplaatsen aanleggen. Ondertussen werden de kaartjes duurder.

Kwispelende Vriend en ik reizen buiten de spits, als we naar Arnhem gaan. Drie euro voor vriend en een tientje voor mij, omdat ik een kaart heb die vroeger voordeelurenkaart heette. Voordeel. In iets minder dan de helft van de gevallen moeten we veertig minuten staan.

De kaart is nu een chipkaart, maar ik heb het chipgedeelte nog niet ingewijd. Op de informatiesite kan ik niet vinden wat ik zoek, dus ik vraag het aan de dame die de kaartjes komt bekijken; hoe zit dat met vriend?
Gelukkig had ik die dag wel een zitplaats. Ze gaf vriend een aai en zei: "Mensen die met een fiets of hond reizen, kunnen de OV-chipkaart daar helemaal niet voor gebruiken. Daar is niet aan gedacht."

Ik wacht grommend op de afschaffing van het papieren vervoersbewijs en zie die 5% heel hard luchtfietsen.
Waar zouden we zijn, zonder de trein? In een auto, als het kon.

maandag 22 februari 2010

Trots

Bellíssima! Nicole Minetti is een plaatje. Silvio de Pauw kreeg vorig jaar een dom in zijn mond. Nee, ik probeer niet grappig te zijn door de omkering van het feit dat er vaak iets doms uitkomt. Het wapen uit de souvenirwinkel maakte van zijn dure gebit een puinhoop.

Nicole mocht helpen met opruimen, omdat ze al een maand als mondhygiëniste had gewerkt. En de meeste mannen zouden haar bij kennismaking meteen vrijstellen van de APK. Berlusconi ging verder dan dat.
Kwijlend zette hij haar op de lijst voor de regionale verkiezingen. Mevrouw Minetti had geen politieke ervaring, maar Silvio is niet allergisch voor groene blaadjes.

Het rommelt. Niet alleen bij de Familie Berlusconi en de Popolo della Libertà; voor de vierde keer staat onze JP met pech langs de weg op de vluchtstrook. Wat gaat er gebeuren als Geert groot wordt? Uit zijn onderbuik zal hij weinig personeel kunnen halen. Kan iemand zich het rariteitenkabinet met de LPF nog herinneren?

Ik bereid me weer voor op een kakelbonte kudde. Niet qua huidskleur natuurlijk. Maar een cokesnuivend voormalig fotomodel met drankprobleem op de stoel van Ab Klink bijvoorbeeld. Mini-ster van Volksgezondheid. Of een generaal op sociale zaken.

Ieder volk krijgt de regering die het verdient, zeggen ze. Met de bijbehorende waarden, normen en een VOC-mentaliteit natuurlijk. Van bananenrepubliek tot vandalenmonarchie!!!

zaterdag 20 februari 2010

Het boek van P.

Wat verbindt de volgende dingen: behang, hartkleppen, schuurpapier, filtersigaretten, body lotion, Chinees porselein en drop?

Ze staan in een fotoboek dat ik van P, de derde eigenaar heb gekregen. Het ligt nog op de piano, maar de verhuizing staat gepland, want P. vindt dat het moet blijven reizen. Ik vind dat een goed idee, want niemand ontkomt aan het thema. Toch gaat het niet over leven, dood of liefde.

In de producten hierboven zit iets dat van een varken afkomstig is. Zelfs een plantenetende, vastbesloten spekmijder als ik kan er niet omheen: ALLES van sus scrofa domestica kun je gebruiken, en wordt gebruikt.

Christien Meindertsma heeft meer dan honderd voorbeelden tegen een witte achtergrond gezet.
Het oogt technisch, klinisch, steriel. In de rug van het boek zit een oormerk. PIG 05049 is bijna science fiction.

donderdag 18 februari 2010

Ben ik in beeld?

Beroemd worden is niet zo moeilijk. Ga om kwart over vijf 's middags eens naar het Centraal Station in Utrecht. Trek je kleren uit en steek ze in brand. Dan roep je met alleen je sokken aan: "Welkom! Het volgende nummer draag ik op aan Rita Verdonk en Gerard Joling". Zing vervolgens iets toepasselijks; Zagen zagen wiede wiede wagen bijvoorbeeld. Zo gepiept! Er zijn altijd telefoons in de buurt die het zullen vastleggen. Voor het journaal van acht uur weet zeker een paar procent van Nederland dat jij bestaat. De rest volgt. (Tip: Tijdens het zingen zou je ook een leuke bloederige moord kunnen plegen. Draag in zo'n geval liever laarzen.)

Het is moeilijker om beroemd te blijven, of om het op een minder opzienbarende manier te worden.

YouTube loopt over van de mensen die hopen dat hun gezicht en talent worden gespot. Blogs? Genoeg! De ene helft zit vol spelfouten. De andere helft is soms net zo fascinerend als de gebruiksaanwijzing voor een blikopener.
Ik begrijp er weinig van. Driehonderd vrienden op Hyves? Je hoofd op LinkedIn met allerlei subtiel verzaagde waarheden? Stonden er voor 2000 bij een druk kruispunt ook altijd mensen hun CV en foto's uit te delen?

Vroeger had ik een vak; heuristiek. Vindkunde. Omdat er kaf en koren was en heel veel stofwebben. Daar is iets bij gekomen: Webstof.

Er zullen in mijn blog weinig dingen te zien zijn. Verbum Valet. Beroemd wil ik niet worden. Geen foto's; tekst. Om het te begrijpen wil de vragende aap een poosje meedoen. Ik hoop dat er lezers op hun muis springen als ze een aanleiding zien. Want ik... Ik snap het niet.

Messtic

Veel kantoren hebben een papiervernietiger. Ik ook. Eigenlijk is het een bedrijf. Vier broers met hart voor de zaak geven alles een tweede leven als speelgoed, tapijt of dekbedvulling. Zonder geluidsoverlast. Ze nemen nauwelijks de tijd om te eten, drinken zelden en zijn 24/7 bereikbaar.

Ik kan mijn gerbils alleen geen plastic geven. Omdat ik een rugzak heb, sla ik aangeboden tassen vaak af. En nog bouw ik een voorraad op. Ondertussen ziet de openbare vuinisbak ook veel binnenvallen want een gedeelte gebruik ik voor de poep van mijn kwispelende vriend.

Niet zo lang geleden is voor het kleine AH-filiaal in mijn buurt een huisje geplaatst. Manshoog met raampjes. Een caravan zonder wielen, die wij met ons plastic mogen vullen. Wij Nederlanders hebben het hoogste percentage eenpersoonshuishoudens van de EU. Aan de boodschappen voor en achter mijn beurtbalkjes zie ik, dat ik niet als enige een losse paprika of winterpeen insla. Verpakt in... Juist!

Misschien gaat Oom Appie in de toekomst weer naakte groenten verkopen. Maar hoe moet hij er dan BIOLOGISCH opzetten???

woensdag 17 februari 2010

Recessie

Ook electronicawinkels hadden in 2009 minder omzet dan in het jaar daarvoor. Door de recessie werden consumenten prijsbewuster. De prijzen van tv's daalden met gemiddeld 20%. De omzet zakte met 15%!
Crisis? Nou en of! Het gaat zo slecht, dat ik zelfs pleepapier zonder stekker gebruik.

Al dat goocheme getover met getallen... Ik kan het missen. Ik wil het missen. Als tanden in mijn aars, zeggen de Russen. Er werden namelijk wel meer tv's verkocht; ruim 1,8 miljoen. Dat is 5,7% meer dan in 2008! En een platte televisie kostte gemiddeld 657 euro. Ik heb er trouwens geen. Geen platte en geen bolle. Wel zo'n ouderwets analoge hond.

Nog meer recessie? MAGGI Tuinkruidenbouillon. 30% extra kruiden, flitst het etiket in wit op blauw. Nieuwsgierig draai ik het potje om en lees onder ingrediënten dat de totale hoeveelheid (peterselie en bieslook) een royale 1,1% is.

Aanhalen die broekriem!!!

dinsdag 16 februari 2010

Feest!

Het is weer carnaval. Gezag en gedrag worden op de katholieke hak genomen en met goedkeuring van iedereen omgekeerd. Een loonslaaf zonder blauw bloed is een paar dagen prins, terwijl de notabelen boerenkielen dragen.

In de Kerk van Rome is het altijd een beetje carnaval. Volwassen mannen dragen er het hele jaar bonte jurken. En iedereen die naast de Bijbel een krant leest, weet dat de clerus ondanks de gelofte van kuisheid niet alleen travestieten, maar ook homo's en pedoseksuelen een oogluikend warm thuis biedt. God is genadig. Ik niet. Ik ben niet tegen chemische castratie van vuilevingerherders. Zo'n lokale kruisdood zou vele jongetjes verlossen. Maar nu het nieuws:

De pastoor van Reusel, Luc Buyens, heeft geweigerd om aan Prins Gijs den Urste in de carnavalsmis de hostie te geven. De prins is katholiek gedoopt en gevormd. En homo.

God is genadig. Nu de pastoor van Reusel nog.