Na meer dan drie jaar dienst is mijn computer ermee gestopt. Het licht was uit zijn platte oog.
Kwispelende Vriend had Qwerty met speelgoed bekogeld. Een rubberen tepel in een vierkant gaatje was er over van de H.
Omdat ik het alfabet wel ken, kon ik nog prima schrijven. Tot het scherm gisteren insliep. Daarmee was het internet afgesloten en moest ik naar zo'n ouderwetse winkel.
Boodschappen doen is voor mij een taakstraf. Kleding kopen stel ik altijd uit. En eenmaal in de hel probeer ik de verkopers zo te instrueren dat ik vlug weer weg mag.
Alleen van de toko, de boekhandel en de fruitkraam word ik vrolijk. En in het tuincentrum heb ik ook geen haast.
Maar ik heb me er doorheen geslagen, met steun van Vriend die op de vloer ging liggen. Binnen een half uur drie winkels bezocht en een computer gekocht.
Want zonder kun je niet zo veel meer. Heeft meneer Maslow eigenlijk al internet?
donderdag 15 juli 2010
zaterdag 10 juli 2010
Zucht
Kwispelende Vriend heeft veel geleerd, maar toiletbezoek en douchen blijven mensendingen. We zullen op gezette tijden naar buiten moeten. Ook al vindt hij het te warm om zijn kop op te tillen.
De meeste kerkhoven zijn gezelliger dan de Potterstraat, waar Hoogwaardig Openbaar Vervoer geen groen toelaat -De busbaan is betaald met bomen. Schaduwen zijn er net zo lang als de stoptijd van lijn 4. Zoef!
In die goot van asfalt en stenen stonden Vriend en ik tegen elf uur te wachten. De zon was onder, maar zeker niet weg. Binnen een paar minuten waren wij een magnetronmaaltijd. Hot dog met een bitterkoekje.
Vanmorgen heb ik er informatie over gevonden; het verschijnsel blijkt niet uniek voor Modern Utrecht. Temperatuurverschillen tussen het centrum en de groenere buitenwijken kunnen 7 tot 8 graden bedragen.
Wij blijven vandaag onder de bomen lopen. Van de voordeur naar het water is het twee minuten puffen. Vriend blij; ik blij. En als hij zich uitschudt, is het net alsof het regent.
De meeste kerkhoven zijn gezelliger dan de Potterstraat, waar Hoogwaardig Openbaar Vervoer geen groen toelaat -De busbaan is betaald met bomen. Schaduwen zijn er net zo lang als de stoptijd van lijn 4. Zoef!
In die goot van asfalt en stenen stonden Vriend en ik tegen elf uur te wachten. De zon was onder, maar zeker niet weg. Binnen een paar minuten waren wij een magnetronmaaltijd. Hot dog met een bitterkoekje.
Vanmorgen heb ik er informatie over gevonden; het verschijnsel blijkt niet uniek voor Modern Utrecht. Temperatuurverschillen tussen het centrum en de groenere buitenwijken kunnen 7 tot 8 graden bedragen.
Wij blijven vandaag onder de bomen lopen. Van de voordeur naar het water is het twee minuten puffen. Vriend blij; ik blij. En als hij zich uitschudt, is het net alsof het regent.
donderdag 8 juli 2010
De hand van god
Soms gebeuren er dingen die niemand had verwacht. De Friese Milieu Federatie heeft de eerste zes maanden van dit jaar al meer dan honderd meldingen van dode roofvogels genoteerd. Vergiftigd, afgeschoten, of met nest en al kapot gemaakt. Door mensen met een missie; ze blijken de weidevogels te willen redden.
De grutto, de tureluur en de kievit bijvoorbeeld. De vochtige weilanden met kruiden waar deze vogels zich in thuis voelden, zijn een spookbeeld voor agronomen.
Ze hebben jaren voor god gespeeld en een biotoop opgeheven. Nu missen de liefhebbers hun weidevogels en zinnen op wraak.
Niet de boeren of de boekhouders, maar de buizerds zijn het haasje. 75 hebben er al geboet voor de wandaden van mensen en vooruit, vossen en kraaien.
De weidevogels hebben niets aan dit soort slachtingen. Maar mollen en muizen zullen de kruisvaarders nog jaren dankbaar zijn.
De grutto, de tureluur en de kievit bijvoorbeeld. De vochtige weilanden met kruiden waar deze vogels zich in thuis voelden, zijn een spookbeeld voor agronomen.
Ze hebben jaren voor god gespeeld en een biotoop opgeheven. Nu missen de liefhebbers hun weidevogels en zinnen op wraak.
Niet de boeren of de boekhouders, maar de buizerds zijn het haasje. 75 hebben er al geboet voor de wandaden van mensen en vooruit, vossen en kraaien.
De weidevogels hebben niets aan dit soort slachtingen. Maar mollen en muizen zullen de kruisvaarders nog jaren dankbaar zijn.
zaterdag 3 juli 2010
Zo zomers
Het gadeslagaderlijk paleis is een broeinest. Twee halve verdiepingen aan de zuidkant die ook 's nachts niet onder de dertig graden komen. Gelukkig is de koelkast uitgevonden. En het bier, de watermeloen en de groenteman.
In het slootwater op de vensterbank vormen de jonge watervlooien bijna een mistvlaag. Slakken hebben eieren afgezet en ik zie stofjes in beestjes veranderen. Gisteren trok een vlokreeft zijn strakke pak uit. Tussen het hoornblad zat hij te wachten tot zijn buitenkant weer hard werd. De kust was veilig, maar dat wist alleen ik.
Kwispelende Vriend houdt ook van slootwater. Buiten. Hij loopt er in en gaat doodstil staan afkoelen. Soms neemt hij een paar slokken of hij gaat even koppie onder.
Binnenshuis kleed ik hem aan. Met een vochtige handdoek om zich heen ligt hij te slapen. Af en toe staat hij op. Dan ziet hij er uit als een kruising, van Pluto met een gedekte tafel.
In het slootwater op de vensterbank vormen de jonge watervlooien bijna een mistvlaag. Slakken hebben eieren afgezet en ik zie stofjes in beestjes veranderen. Gisteren trok een vlokreeft zijn strakke pak uit. Tussen het hoornblad zat hij te wachten tot zijn buitenkant weer hard werd. De kust was veilig, maar dat wist alleen ik.
Kwispelende Vriend houdt ook van slootwater. Buiten. Hij loopt er in en gaat doodstil staan afkoelen. Soms neemt hij een paar slokken of hij gaat even koppie onder.
Binnenshuis kleed ik hem aan. Met een vochtige handdoek om zich heen ligt hij te slapen. Af en toe staat hij op. Dan ziet hij er uit als een kruising, van Pluto met een gedekte tafel.
Abonneren op:
Posts (Atom)
