Na meer dan drie jaar dienst is mijn computer ermee gestopt. Het licht was uit zijn platte oog.
Kwispelende Vriend had Qwerty met speelgoed bekogeld. Een rubberen tepel in een vierkant gaatje was er over van de H.
Omdat ik het alfabet wel ken, kon ik nog prima schrijven. Tot het scherm gisteren insliep. Daarmee was het internet afgesloten en moest ik naar zo'n ouderwetse winkel.
Boodschappen doen is voor mij een taakstraf. Kleding kopen stel ik altijd uit. En eenmaal in de hel probeer ik de verkopers zo te instrueren dat ik vlug weer weg mag.
Alleen van de toko, de boekhandel en de fruitkraam word ik vrolijk. En in het tuincentrum heb ik ook geen haast.
Maar ik heb me er doorheen geslagen, met steun van Vriend die op de vloer ging liggen. Binnen een half uur drie winkels bezocht en een computer gekocht.
Want zonder kun je niet zo veel meer. Heeft meneer Maslow eigenlijk al internet?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten