Uitgepraat

Geen zinnen kunnen bouwen waarvan ik zeker weet dat een ander ze leest en lacht of huilt. Het overkomt me wel eens vaker.

Over acht jaar ben ik net zo oud als mijn opa bij mijn geboorte was. Dan heb ik toch ook de leeftijd om te weten dat iedereen doodgaat? Je weet alleen niet wanneer en hoe.

Sterven is vanzelfsprekender dan ademhalen.

Zwager en broer schreven ware dingen, maar ik kwam niet verder dan biertje-nummer-zoveel. Mijn woorden waren te zuur, te zwart, of te plat. De man verdiende beter.

De afgelopen weken heb ik hier gezwegen. Dertien dagen na zijn verjaardag is mijn opa overleden.

Hij werd 100 jaar.