maandag 31 mei 2010

Oranje

Kwispelende Vriend en ik stonden te wachten voor rood licht toen er een Volvo met vlaggetjes achterin voorbij reed. Zo'n frivool waslijntje met oranje driehoekjes.

Als ik een keer een volledige voetbalwedstrijd heb gezien, moet het in een vlaag van waanzin zijn geweest.
Penalties tegen de enkels, verdwaalde ellebogen, fluimen, spreekkoren en belachelijk veel geld; in mijn ogen speelt de bal geen rol van betekenis.

Ik kijk nog liever naar K1, waar beiden rekenen op letsel en de scheidsrechter er soms letterlijk met zijn neus bovenop zit.

Terwijl ik me bijna grommend afvroeg wanneer het WK begon -zo goed ben ik dus op de hoogte- rende Kwispelende Vriend naar voren. Niet voor een tackle, maar voor een puppie.
In een mandje aan het stuur van een scootmobiel zat een hondje van acht weken. Een apricot poedeltje dat hulphond gaat worden. Met oren als oranje vlaggetjes.

zaterdag 29 mei 2010

Meldingen

Dit honderdste stukje kan ik beginnen met een prettige mededeling -voor mijzelf. In het klassement van onveilige steden staat De Domstad op 10! Eindhoven op 1, Rotterdam op 2, en Tilburg op 3.

Helaas weet ik niet hoe deze rangorde tot stand is gekomen. Worden er incidenten geturfd en scoren ingeslagen auto's net zo hoog als aanrandingen? Legt een winkeldiefstal hetzelfde gewicht in de statistieken als een moordzaak?
Dat had ik graag willen weten! Twee Brabantse steden in de top drie; wat moet ik met deze informatie?

Niet zo lang geleden sprak ik een agente. Wat niet gemeld wordt bestaat niet, zei ze letterlijk.

Zou het zo zijn dat de inwoners van de Lichtstad vaker aangifte doen en daardoor op de eerste plaats terecht zijn gekomen? Dat wij in de Randstad -andersom- al zo ver heen zijn dat we niet meer de moeite nemen om alles te melden?

Het kost een paar uur en ik krijg hem niet terug, maar misschien ga ik vanaf nu wel naar het bureau als mijn fiets weer eens gejat is. Kan ik meteen vragen wie er ondanks de onderbezetting nog tijd heeft om zulke nietszeggende lijsten samen te stellen.

vrijdag 28 mei 2010

Simpel

Laat ik beginnen met de vaststelling dat ik meedoe. Door zijn bestaan levert Gadeslagader een bijdrage aan de overdaad -misschien is overschot een beter woord. Er is meer nieuws met commentaren en meningen dan een mens kan verwerken.

Jan de Jong denkt daar iets anders over. Als directeur van de NOS wil hij een simpel journaal voor jongeren, laagopgeleiden en allochtonen invoeren, om zes uur bijvoorbeeld.
Niet erg strategisch van hem om dat zo te presenteren. Een simpel journaal. "Luister maar niet naar hem; hij kijkt naar het journaal van zes uur. Begrijp je?"

Bovendien hebben we het Jeugdjournaal! Ik weet van allochtonen die dat combineren met een bulletin in eigen taal en uitstekend bijblijven.

De directeur vergeet misschien ook dat er mensen zijn die niet willen. Die geen kranten lezen, niet stemmen en het journaal niet willen zien.
En het zullen er meer worden. Want JP Wankelende houdt ook deze week in het Reformatorisch Dagblad stug vol: "Ik weet dat ik een missie heb."

Naar welk journaal kijkt hij eigenlijk?

donderdag 27 mei 2010

Gewonnen & geronnen

Het lijkt steeds meer op het overspannen gedrag van de haantjes op de beursvloer. In een constante storm van nieuwe informatie kijken we schichtig om ons heen, met de gemoedsrust van iemand die nog net niet verdrinkt.

Maandag en dinsdag was Rutte De Winnaar!!! Alleen omdat vijfhonderd mensen uit het vaste bestand van onderzoeksbureau Synovate binnen tien minuten na het debat op zondag de moeite namen om een naam door te geven. De mening van de andere vijfhonderd leden van de onderzoekspopulatie en de rest van de kijkers deed voor Synovate niet ter zake.

Gisteravond was Het Grote Baggerbal in Carré en stond Rutte weer op het schavot, terwijl de rest zijn lauwerkrans plunderde om de eigen soep te kruiden. Zelfs de buurman aan de rechterkant stak zijn kop door de heg om te klagen. Want "Henk en Ingrid bloeden" door Rutte's programma.

Hans Wiegel stond al klaar met de snoeischaar. Maar Wilders bemestte De Haag!

woensdag 26 mei 2010

Theater

Een kaartje inclusief twee consumpties kost 50 euro. Misschien veel geld, maar Koninklijk Theater Carré is iets anders dan een buurthuis. O, en je dient je Burger Service Nummer op te geven.
Dan zit je vanavond bij Het Grote Flessen- en Messentrekkersdebat!!! Precies daar waar onze politici inmiddels thuishoren; op de planken.

In de coulissen staan grote emmers glijmiddel. Het valt voor de Haagse Handpoppen niet mee om over de onderarm van de spin doctors te zakken.
Het moet ontspannen en overtuigend ogen. Alsof Jan Klaassen en Katrijn het zelf zeggen. En oprecht geloven in een verband tussen sound bites en beleid.

Ik hoop op het volgende wonder. Halverwege de show valt er ineens een blauw scherm met een mededeling: Er is een probleem opgetreden waardoor het programma niet goed meer werkt. Het programma wordt gesloten en u krijgt een melding als een oplossing beschikbaar is.

Zoiets.

dinsdag 25 mei 2010

Debat

Ik heb het hier al eens opgebiecht; ik heb geen electronische fopspeen. Een dagelijkse duik in de droesem van zoveel kanalen, de afstandsbediening als roer, kompas en zwemvest; ik pas ervoor.

Het lijsttrekkersdebat van afgelopen zondag heb ik dus niet gezien. 1,3 miljoen mensen wel. En de nabeschouwing werd zelfs beter bekeken! Kwam dat door het mooie weer? Of hebben er 200 duizend mensen gewacht tot deskundigen iets bruikbaars uit de opgehoeste prut destilleerden? Zo ben ik namelijk wel.

Het moet een nare vertoning zijn geweest. Ik denk dat de programmamakers van RTL wisten wat ze deden, toen ze Cohen voor de messentrekkers wierpen.
Onderzoeksbureau Synovate had Rutte in een mum tot overwinnaar uitgeroepen, op basis van een peiling die niet veel om het lijf had. Cohen tweede, Killders en Kwakkel-ende gedeeld op drie.

Toen het debat een uur had geduurd waren er op Twitter al 10 duizend tweets geplaatst. Femke Halsema zat thuis op de bank en gebruikte de internetdienst om deel te nemen zonder vies te worden. Applaus!

maandag 24 mei 2010

Winst

Lekker buiten gezeten gisteravond? Er was een lijsttrekkersdebat op de tv. Ik zat binnen op de bank te kijken hoe een stier een torero te grazen nam. Als het lusje van een droogdoek ging de onderkaak aan de hoorn, die door de mond naar buiten schoot.

Was dat smerig in Las Ventas? Ja. Het is een morbide ballet, zo'n gevecht. Hoewel ik vaker dan tien keer in Spanje ben geweest heb ik een plaza de toros alleen van buiten gezien.
Vechtstieren leiden een prinsheerlijk leven met een zenuwslopend en pijnlijk slot.

Ik ben geen liefhebber, geen aficionado. Er zijn landen waar de stier de kans heeft om levend met pensioen te gaan. In Spanje is een corrida het einde van het dier.

Zielig? Ja, een nare manier om dood te gaan. Maar als ik zou moeten kiezen tussen vechtstier en mestkalf? Na een zenuwslopend en pijnlijk leven moet de dood prinsheerlijk zijn.

zondag 23 mei 2010

Gisteren

We waren bij Vriend G. die met Vriendin en Dochters in de buurt van Rotterdam woont. Het zal daar met 1380 inwoners een eeuw geleden landelijker zijn geweest. Toch is het er nog rijk aan water en groen.

En aan hoogteverschillen. De Bergweg ligt meters hoger dan de golvende omgeving. Toen Columbus Amerika veroverde begonnen de Hollanders aan het afgraven van het veen. Schep voor schep om als brandstof te verkopen. Op de bodem van de drooggelegde gaten staan nu huizen tussen wilgen en sloten. De lijnen in het landschap verraden de geschiedenis.

We zaten met eten en drinken in de zon aan tafel. Twee mezen zorgden voor hun gillende kinderen en op de schoorsteen van de buren stond een kauwenfamilie.
De tijm kwam uit de eigen tuin die glooiend in de sloot loopt. Dochter keek naar het bord van haar vader en grapte over een studie lamsrechten.

We gingen pas naar binnen toen de koffie klaar was. Kwispelende Vriend begon het koud te krijgen.

zaterdag 22 mei 2010

De lanen in

Ik snap het heel goed. Ik neem het niemand kwalijk. Kwispelende Vriend en ik komen ook graag buiten.

En de temperaturen van de afgelopen week leken wel op ons afgestemd! Precies in het midden tussen kippenvel en tong uit de bek -Vriend heeft een bruine trui die hij aan moet houden.

De vrijwillige algehele dakloosheid heeft voor Gadeslagader een schaduwzijde. De computer blijft binnen, dat zie ik aan de pageviews.

Als ik zo doorschrijf zit ik over een week op honderd stukjes. Een nieuwe mijlpaal. En een aanleiding om eens na te denken over vraag en aanbod. Ik kan niemand dwingen om dagelijks te lezen. Mijn opties beperken zich tot beter of minder schrijven.

Kwispelende Vriend en ik gaan wandelen vanmiddag. Jullie hopelijk ook. En misschien leest iemand dit stukje nog even als de barbecue gedoofd is.

vrijdag 21 mei 2010

De paden op

Ik ben niet hip. Onaangepast als ik ben, kom ik daar openlijk voor uit. Ik houd van wandelen. Geen golfclubs, skistokken of harnassen met zware bidons die Het Betere Werk suggereren. Gewoon rustig voorwaarts en goed rondkijken.

Kwispelende Vriend kijkt met zijn neus en predikt daarbij de totale onthaasting. Het bos zit vol verhalen, op het pad liggen de huidschilfers van de halve Domstad en de wind is een afgeladen postvak.
Mij ontgaat dat. Ik zie de berm vol aren, stop, en constateer dat ik maar twee grassoorten bij naam ken. Vriend gaat daar vrolijk aan voorbij.

Af en toe zijn wij het eens. Dan blijven we samen staan voor een stel koeien bijvoorbeeld. Ik aai ze over hun kop en Vriend staat neus aan neus hoopvol te piepen.
Ik moet hem er op wijzen dat ze niet willen spelen. Daarom zeg ik rustig "Da's poes".
Vriend is gek op onderzoek, maar geen wetenschapper.

donderdag 20 mei 2010

Red het land

Medio jaren 80. Mijn benedenbuurman komt iedere dag moe van zijn werk. Een goede vriend zonder baan is bijna dagelijkse gast. En hij komt nooit met lege handen, want gezelligheid betekent blowen.

Als je tenminste meedoet. Mijn twijfels werden een definitieve beslissing toen buurman na een paar minuten stilte grinnikte. Omdat het stoplicht voor zijn raam telkens groen werd. Voor mij geen hasj of wiet, bedacht ik toen.

Iedere volwassene mag van mij blowen, snuiven en slikken. Zoals ik de weg naar de tap wel vind, zullen zij geheid ontdekken waar de rest te koop is. Je houdt het niet tegen.
De Roos, Bolkestein, Borst en een aantal anderen vinden het legaliseren van drugs een goed idee. "Red het land, sta drugs toe", heet hun pleidooi. Met de inhoud ben ik het grotendeels eens, maar de titel vind ik potsierlijk. Je redt een heel land niet met een enkele maatregel.

En andere landen zitten nu al met onze vrijheden in hun maag. We zouden waarschijnlijk op het Europese Matje moeten komen wegens revolutionair en ondermijnend beleid.

Die twee vrienden hebben zichzelf trouwens goed gered. Vrouw, kinderen, een hypotheek en een vaste baan. Hun schrikbeeld van toen.

woensdag 19 mei 2010

Venik? Venik!

De Vereniging van Nederlandse Insectenkwekers. Niet vergeten. Binnen een paar jaar staan hun producten in de supermarkt en mogelijk zelfs in jouw koelkast.
Gisteravond was de verkiezing van de lekkerste insectensnack, en de mueslireep met meelwormen viel het meeste in de smaak.

Of de naamgeving iets zegt over de hoeveelheden? Misschien was het wel een meelwormenreep met muesli. Hij was in ieder geval zoet en dat verbaast me niet. Voedingsmiddelen zitten vol suiker, aspartaam of zoethout.

Insecten zijn hoogwaardig voedsel, maar bij ons nog niet voor het grote publiek. We moeten over onze angst heen. Daarom worden de beestjes onherkenbaar verwerkt.
Een beetje merkwaardig misschien, want kreeften zijn monsters vergeleken met sprinkhanen.

Hoewel... Als je zuiglam bestelt krijg je naast je bord ook geen portretfoto van het slachtoffer.

dinsdag 18 mei 2010

Wolken

Er hangen wolken boven Europa! En de schuldige vulkaan heeft minimaal drie broertjes met hetzelfde temperament, die ons verplichten tot een spoedcursus Nederigheid & Realisme.

Dat zijn in ons werelddeel altijd bijvakken geweest. Van trots, optimisme en een dubbele moraal hebben we kanonskogels gebakken om de wereld naar onze hand te zetten.
Vraag onze JP eens naar de VOC. Gouden tijden!

Ook boven de Europese Centrale Bank is de lucht betrokken. Sommige economen en politici denken dat de euro zelf in een aswolk gaat veranderen. Met 750 miljard is dat gevaar even afgewend, maar Angela Merkel omschreef het als het kopen van tijd. Om de verschillen in begrotingstekorten en concurrentiekracht op te lossen.
Leterme vindt dat je zoiets niet hardop mag zeggen, Sarkozy dreigt eruit te stappen.

Het zijn sjamanen rond een brakende vulkaan. Stikkend van de rook staan ze te redetwisten. Ze kunnen hem niet bezweren, want de euro heeft niet genoeg toverkracht.

maandag 17 mei 2010

Geheimen

Je hebt aan niemand verteld waar je bent geweest. Geen mens gezien, dus van getuigen zul je geen last hebben. Alleen een speurhond zou je kunnen tegenspreken maar dan moet hij wel haast maken.

Behalve in het digitale dorp! Vier jaar lang heeft Google met auto's rondgereden om opnamen voor Street View te maken. Nu blijken deze karretjes en passant ook persoonlijke informatie van onbeveiligde netwerken te hebben opgeslagen. Daar is ophef over ontstaan en Google spreekt van een foutje.

Het is onduidelijk wat het bedrijf met deze gegevens heeft gedaan. Een derde partij zal nu de opnamesoftware inspecteren en de procedures worden gewijzigd. Google zegt de informatie zo snel mogelijk te zullen verwijderen.

Doe geen domme dingen, sluit 's avonds de gordijnen en draai de voordeur op slot, ook op je pc.
Ik mag het zeggen. Dankzij Street View sta ik met wat anderen herkenbaar in beeld. Het adres houd ik ouderwets geheim.

zondag 16 mei 2010

Levensvatbaar!

Gadeslagader kijkt over de rand van zijn wiegje. Gisteren kreeg hij er weer een peettante bij. Dankzij Sandra staat er nu een heuse Raad van Elf; vijf tantes en zes ooms, die nog best een beschuitje met gruisjes lusten. Alaaf!

Zoveel volgers en meer dan duizend pageviews! Dat had zijn vader niet kunnen dromen toen Gadeslagader op 16 februari werd geboren. Was de kleine wel levensvatbaar? Kon zijn vader het wel aan? Was er wel genoeg eten voor zo'n merkwaardig kind?

Een aantal van deze vragen is in de afgelopen drie maanden beantwoord; soms heel luid. Het bezoek zou overigens best wat meer mogen praten, zodat de kleine weet wat de grote mensen van hem vinden.

Eten is er voorlopig genoeg. Het Wakkerste Kattenbakbehang van Nederland zit er vol mee.

Tot morgen!

zaterdag 15 mei 2010

Privacy

Als ik een avond ga stappen heb ik altijd een pak visitekaartjes bij me. Iedereen die ik spreek krijgt er een.
Ik ben natuurlijk niet gek; alleen de mensen die ik een tweede keer ontmoet geef ik de huissleutel.

Mijn CV ligt op de vensterbank achter het raam, zodat voorbijgangers vanaf de stoep kunnen zien wat ik heb gedaan en kan. Daarnaast liggen de lijsten met namen, adressen en pasfoto's van al mijn contacten. Duidelijk zichtbaar op een rij. Mocht ik weg zijn dan staat er op een memobord aan de gevel wanneer ik weer terug ben en waar ik uithang. Als ik thuis ben is de voordeur open.

Dit is natuurlijk niet waar. Mijn fantasie is op hol geslagen toen ik las dat een groeiend gedeelte van de meer dan 400 miljoen Facebook-gebruikers verontwaardigd is over de manier waarop er met hun gegevens wordt omgegaan.

Ik heb heel hard gelachen. Farcebook. De gelegenheid maakt de dief.

vrijdag 14 mei 2010

Wonderen en landingen

Ik hoopte dat ze het mannetje in Tripoli met rust zouden laten, maar hij heeft het eerste telefoongesprek met de Teleplaag al gehad. Ongevraagd is hij tot wonder bestempeld en daarmee is de rust voorbij.

Hetzelfde medium kwam ook meteen met een special over de ramp. Hoeveel fotografen zouden er in de struiken bij het mortuarium liggen, levend en wel, smullend van de gedachte aan paginagroot verdriet met hun naam eronder?

Mensen zijn perverse beesten; daar kan Benedictus over meepraten. Hij is op bezoek in Portugal en strooit weer met uitspraken over zaken die ver van zijn bed zijn -het zou mij verbazen als hij dat ooit met een vrouw heeft gedeeld.

Waar moeten we voor oppassen? Voor het energieprobleem, aids, klimaatsveranderingen, oorlogen of pedoseksuele priesters? Nee.
De meest verraderlijke en gevaarlijke uitdagingen van vandaag zijn abortus en het homohuwelijk, zegt de Heilige Flater.

Weer een wonder in Fátima! Hij is er wel geland, maar staat niet met beide beentjes op de grond.

donderdag 13 mei 2010

Hoe vertel je het

In het weekend had ik een gesprek met B J. Zijn de dingen zoals jij denkt dat ze zijn? We hebben allebei sinds kort een blog en moeten ons afvragen of bezoekers begrijpen wat we bedoelen. (Los daarvan hebben hij en ik in het algemeen wel eens een gedachte.)

Voor een gebruiksaanwijzing is het belangrijk dat alles duidelijk is. Maar in de literatuur is het juist een kunst; spelen met de verwachtingen en veronderstellingen die de lezer zal hebben bij de woorden die jij opschrijft.
In gesproken taal heeft de verstaander vaak de kans om meteen naar de bedoeling te vragen. Zelfs dan kan het onmogelijk zijn om elkaar te begrijpen. Niet alles is in woorden te vangen.

Ik lees over de vliegramp in Tripoli, een tienjarige jongen die het heeft overleefd met botbreuken en een hersenkneuzing. De rest van het gezin is dood, net als alle andere mensen aan boord.

De betekenis van de zinnen is me duidelijk, net als de bedoelingen van de schrijvers. Ik snap wat er staat. Maar er valt niks te begrijpen.

woensdag 12 mei 2010

Dissident?

Hero Brinkman laat ineens afwijkende geluiden horen. Zou hij zich moeten aansluiten bij de afdankers die De Grote Leider heeft weggebonjourd?

Ik weet het niet zeker. En misschien is dat nou net de bedoeling!

Een aantal kiezers zal beslist op iets met V V gaan stemmen. En de "D" van de ene club betekent meer, dan de "P" van de andere die niet eens leden kent. Hoe trek je de twijfelaars verder over de streep naar rechts?

Hero komt toch van de politie? Volgens mij passen De Leider en hij een strategie toe die daar bij ondervragingen dagelijks zijn nut bewijst: good cop, bad cop.

Door wie je je in dit toneelstukje ook laat overhalen om JA te zeggen, het eindigt met succes voor het duo aan de andere kant van de tafel. Ze hebben de rollen verdeeld.

dinsdag 11 mei 2010

Filmen voor het vaderland

We zijn getuige van iets groots, Beste Lezers! Er ontstaat aan de rechterkant van de Haagse bioscoop een heel nieuw filmgenre!

Met Submission hadden Ayaan en Theo in 2004 de primeur. Toen kwam Geert in 2008 met Fitna. En nu op YouTube: Verkiezingen 2010 van Verdrieta en Wildebrom -ik heb er op 27 april al iets over gemeld.

Ayaan, Edelgeertman en Verdrieta hebben een aantal dingen gemeen. Voorkeur voor infotainment en bangmakerij.
Het verschil zit in Ayaan, die een echte filmmaker liet doen waar hij goed in was.

Verdrieta en Geert vonden Submission te moeilijk. Zo'n productie kostte veel te veel denkwerk en geld.
Zij maakten hun rolprent uit VVD-afval en ander waardeloos materiaal.

Mevrouw Ronk als cineaste. Het is een kleuter met een gloednieuwe kaasschaaf. Je kunt er niet naar kijken zonder in te willen grijpen. Creatief met plurk.

maandag 10 mei 2010

Langer houdbaar

Ook deze week lijkt het fris te blijven. 's Nachts heersen er koelkasttemperaturen en dat is misschien maar goed. De stakingen van de reinigingsdiensten hebben tot afvalbergen geleid.

Een staking werkt pas echt wanneer de normale gang van zaken wordt verstoord. Voor winkeliers en kroegbazen is er al sprake van hinder; zij moeten zelf bezemen. Door de lagere temperaturen blijft de stankoverlast voor omwonenden tot nu toe beperkt.

Het had inmiddels veel viezer kunnen zijn, maar ongediertebestrijdingsbedrijven hebben niet meer werk dan anders.
Wie er wel meer werk hebben? De vogels, want het is voorjaar. Eieren komen uit, kuikens moeten eten. En wat ligt er op straat?

Duiven, kraaiachtigen, meeuwen en reigers grijpen hun kans. Zij willen brood op de plank en het beste voor hun kinderen. Net als de stakers.

zondag 9 mei 2010

Windei

Wel eens een windei gezien? Zo'n deinende vruchtzak zonder schaal? Het is eetbaar maar niet te bewaren, laat staan te bebroeden. Ma kip heeft niet voldoende calcium binnengekregen.

Het Gouden Windei is iets anders. Foodwatch reikt deze prijs uit aan de voedselproducent die de klant het meest misleidt. Er waren gisteravond vijf genomineerden, maar het ging dan ook om slechts één categorie: drankjes die zogenaamd gezondheidsbevorderend zouden zijn.

Ze zijn eerder slecht dan goed, en veel te duur.

Ik koop deze drankjes nooit, omdat ik zo'n klant ben die het gangpad blokkeert door de voedingswaarde te bestuderen. Mij misleiden ze hier niet mee.
Het spul staat met recht in de supermarkt, niet bij de drogist. En al helemaal niet in de apotheek.

Elixers vind je bij Harry Potter. Foodwatch heeft een site, waar mensen tot 20 mei kunnen stemmen.

zaterdag 8 mei 2010

Cavalletta

Vlees zal ik voor mijzelf niet kopen, maar Kwispelende Vriend kan ik het niet ontzeggen.

Soms eet ik garnalen, die hij aanneemt maar weigert te eten. Ik sla daarentegen vriendelijk over, als hij zich op de ganzenpoep stort. Ieder zijn meug.
Fruit, kruiden, olijven en peulvruchten, daar ben ik gek op; niet op vlees. Vriend komt me daarin tegemoet door dagelijks een appel met mij te delen. Thuis op de bank, of in de trein.

Het wegwerken van een biefstuk is voor mij een taakstraf. Maar met het eten van insecten zou ik niet zo veel moeite hebben, denk ik -ze hebben meer dan vier poten, net als garnalen.
De gemiddelde consument is er niet klaar voor. Sprinkhanen? Ik ben toch geen vogel?

Daar zal wat list en bedrog voor nodig zijn. Zoiets als: "Voor de osso buco willen wij u een amuse van cavalletta aanbieden."

"Heerlijk, die Italiaanse keuken" roepen we dan. "Cavalletta, alleen die naam al!"

Gekweekte treksprinkhaan, dat bekt niet zo lekker. Dat wil geen hond.

vrijdag 7 mei 2010

Aan de leiband

Honden en mensen op verschillende lokaties achter slot en grendel? Sister Pauline Quinn vond het verspilling en bracht de honden ook naar de bajes. Zielig?

Helemaal niet, want ze kwamen er weer uit als hulphond! Een vrouwengevangenis in Washington had de primeur in 1981. De gevangenen hebben er baat bij, de honden worden waardevol, en de samenleving profiteert van deze prison-based dog training programs.

Ik moest hieraan denken toen ik vanmorgen op de site van Trouw een bericht over een gevangenis in Straatsburg vond. Daar worden fretten, cavia's en konijnen ingezet om de rust te bevorderen. De sfeer onder de gevangenen is aanzienlijk verbeterd nu ze de taak hebben om voor een dier te zorgen.
In Nederland mogen gedetineerden een kooivogel hebben -what's in a name?

De gedachte is even wennen, maar in Amerikaanse gevangenissen worden zelfs honden voor de narcoticabrigade opgeleid.

donderdag 6 mei 2010

Talent

Je bent goed in iets en je bent een aardige gozer. Anderen zien dat. Ze zoeken uit waar je woont en bellen aan, want met jou erbij wordt het nog beter.

Gisteren gebeurde het. Ik zat met appel en laptop op de bank toen de bel ging. Twee trappen af, voordeur open... Het was niet voor mij! Studio Supersoof wilde Kwispelende Vriend een rol aanbieden.

Ze hebben hem al eens eerder gecast, deze filmende meiden. Ze zijn tussen de 10 en 15 jaar oud en bedenken zoveel moois dat ze zelfs prijzen hebben gewonnen.
Ik heb maar één zorg; dat Vriend en de Meiden het verkeer even vergeten. Want vrijdagmiddag kan het in deze buurt om vijf uur onoverzichtelijk druk zijn.

En aan iedereen die bij kinderen en computers aan gamende kluizenaartjes denkt, wil ik het volgende graag kwijt: www.studiosupersoof.nl

woensdag 5 mei 2010

In Vrijheid

63 gewonden bij de herdenking in Amsterdam. Wat is er gebeurd?

Een kreet, iemand schrok, er viel een hek, en in onzekerheid zette de massa het op een lopen. Angst. Er viel een koffer en iemand riep "Bom bom". Paniek.
Vechten of vluchten is dan de vraag, die mensen beantwoorden zonder hem te hebben gesteld.

Het is afgelopen. De tranen zijn droog en de meeste breuken zullen wel weer helen. Maar voor degenen die gisteravond op De Dam waren, zal het op 4 mei om acht uur 's avonds altijd weer 2010 zijn.

65 jaar geleden werd Nederland bevrijd. De oorlog was afgelopen. Behalve in het hoofd van degenen die het hebben meegemaakt; vechten of vluchten.

Leve de Vrijheid.

dinsdag 4 mei 2010

In de maat

Eind juli vorig jaar klonk er 's avonds koormuziek. Het kwam niet uit een auto of een andere woning. Steunend op de dakgoot, met mijn buik op de vensterbank, probeerde ik onder de lindebomen door te kijken. Het was ergens links, maar waar? Kwispelende Vriend keek me aan. Gingen wij naar buiten?

Op de hoek van de straat zat een koor aan de drank! Na de laatste tonen bleek er meer publiek te zijn, want uit allerlei ramen kwam het applaus voor de Zwitsers, die hier waren voor het korenfestival Europa Cantat.

Nu mag dit niet meer op straat. De Gemeente Utrecht heeft een verbod ingesteld en per kwartaal krijgen maximaal tien muzikanten een ontheffing. Er schijnt overlast te zijn van mensen uit de armere regio's van Europa, die met een alibitrekzak vooral bedelen en ruzie maken om de plekjes.

Ik vraag me af wie er een ontheffing zal krijgen. En op basis van welke criteria?

Sommige straatmuzikanten zijn afschuwelijk; de binnenstad werd jaren geteisterd met Blowing in the Wind, en the Streets of London. Iedere dag! En studenten die na vier djembélessen-met-steunzolen besloten om een paar uur op de Steenweg te blijven spelen omdat de akoestiek daar zo goed was.

Maar de kinderen die in de schoolvakantie proberen om wat geld te verdienen met hun trompet? De twee Russen die ons tussen de podia door op straat even kwamen trakteren op Bach? Ik heb met kippenvel en natte ogen aan hun accordeons gehangen.

Hoe rigoreus gaat Toezicht en Handhaving te werk deze zomer?

maandag 3 mei 2010

Saai?

Die knal van gisteren? Dat was de negenhonderdste pageview. Ik had niet verwacht dat het zo hard zou gaan met een groen scherm en wat tekst.

Want het moet floepen, flitsen en fonkelen. Met filmpjes, foto's, wedstrijden, lettertypen, puzzles, kleuren en muziek, wordt elke pagina een belevenis. Dat zegt De Tijdgeest.

Mijn eigen geest zegt: "Goeie grutjes, wat een Gesammtkitsch, mag het een onsje minder? Over smaak valt niet te twisten, maar over de hoeveelheden smaakmakers toch wel?
Je serveert mij peterselie op een eiland van peper & zout? Als idee is het aardig, als maaltijd een misdaad."

Het is me bekend dat sommige mensen liever niet aanschuiven wanneer er politiek op tafel staat. De een eet graag orgaanvlees, de ander wil juist vis.

Ik zal kijken wat ik voor u kan doen. Neemt u plaats.

zondag 2 mei 2010

Onklaar

Vanmorgen reden er van zeven tot negen geen treinen tussen Utrecht en Ede. Ook de A12 was gedeeltelijk afgesloten. De oorzaak lag al 65 jaar in de grond bij Bunnik.
Een Engelse jachtbommenwerper wierp in januari '45 een duizendponder af om de spoorlijn te beschadigen. Dat mislukte en het projectiel rustte in vrede tot de EOD vanmorgen de ontsteking te lijf ging.

65 jaar na de oorlog is driekwart van de bevolking in Gelderland best bereid om de Tweede Wereldoorlog samen met de Duitsers te herdenken, bleek bij onderzoek. Twee procent van de ondervraagde Duitsers dacht bij "Nederlanders" nog aan de oorlog.
Ik kom zelf uit een grensstreek. Duitsers associeer ik niet met oorlog, zoals ik Limburgers niet met de PVV verbind. Maar ik heb geen oorlog meegemaakt.

Deze week zal er weer een mediabombardement plaatsvinden. We zijn een paar minuten stil, laten getuigen aan het woord en gaan er eventjes voor zitten. De overlevers hebben niet zelden een duizenponder in hun hoofd. Hij gaat mee het graf in.

Vervolgens kijken we met droge ogen naar een dwaas die het over stadscommando's heeft. Want na 4 en 5 mei komt 9 juni. En die dagen hebben toch niets met elkaar te maken?

zaterdag 1 mei 2010

Mensenvrienden 2

Vorig jaar zijn er in Boekarest 11.000 mensen door honden gebeten. In de Roemeense hoofdstad leven naar schatting tussen de 40.000 en 100.000 zwerfhonden.
Dierenbeschermers protesteren nu tegen het plan om de honden af te maken. Zij vinden sterilisatie en eventuele adoptie een beter idee.

Een hond die heeft geleerd dat bijten resultaat oplevert, zal dat zonder testikels ook kunnen doen. En opgegroeid tussen andere honden zal hij met menselijke omgangsvormen nooit vertrouwd kunnen raken.
Dierenbeschermers doen vaak goed werk. Maar ik denk dat hun bezwaren tegen het afmaken verdwijnen als hun kind door zo'n hond zou worden gecorrigeerd.

Lijfsbehoud. Kwispelende Vriend heeft er niet zoveel verstand van. Vierentwintig uur na zijn geboorte klom de tweeling van drie in de werpkist om er acht weken te blijven.
Bij het zien van een wandelwagen gaat Vriend speuren. Naar een stok of plastic fles, want voor hoog bezoek brengt hij iets mee.

Mensenvrienden 1

Kwispelende Vriend had alleen nog oren om op te kluiven. Runderoren. Daarom ging ik gisteren de voorraad aanvullen.

De glazen Bijlmer waarin de grotere dierenspeciaalzaken hun kraaloogjes uitstallen heet een knaagdiereneiland. Ik moet er altijd even langs. Op dit moment heb ik vier gerbils in de grote bak waar ik jarenlang tamme ratten in heb gehouden.
Aan de tafelpoten kun je nog zien dat hier een konijn heeft gewoond. Wij ontbeten altijd samen op de vloer: Muesli voor mij, boterham voor hem, thee voor alletwee.

Als knagers ongevraagd door het huis struinen, ben ik een ander mens. Zonder aarzelen plaats ik een val, omdat ik mijn vleesloze maaltijden ook keutelloos wil houden. Merkwaardig? Ik zie het als lijfsbehoud.

In India stond ik een keer te wateren toen er een rat over mijn schoenen scharrelde. Hallo! Welkom! Maar niet in mijn eten.