Eind juli vorig jaar klonk er 's avonds koormuziek. Het kwam niet uit een auto of een andere woning. Steunend op de dakgoot, met mijn buik op de vensterbank, probeerde ik onder de lindebomen door te kijken. Het was ergens links, maar waar? Kwispelende Vriend keek me aan. Gingen wij naar buiten?
Op de hoek van de straat zat een koor aan de drank! Na de laatste tonen bleek er meer publiek te zijn, want uit allerlei ramen kwam het applaus voor de Zwitsers, die hier waren voor het korenfestival Europa Cantat.
Nu mag dit niet meer op straat. De Gemeente Utrecht heeft een verbod ingesteld en per kwartaal krijgen maximaal tien muzikanten een ontheffing. Er schijnt overlast te zijn van mensen uit de armere regio's van Europa, die met een alibitrekzak vooral bedelen en ruzie maken om de plekjes.
Ik vraag me af wie er een ontheffing zal krijgen. En op basis van welke criteria?
Sommige straatmuzikanten zijn afschuwelijk; de binnenstad werd jaren geteisterd met Blowing in the Wind, en the Streets of London. Iedere dag! En studenten die na vier djembélessen-met-steunzolen besloten om een paar uur op de Steenweg te blijven spelen omdat de akoestiek daar zo goed was.
Maar de kinderen die in de schoolvakantie proberen om wat geld te verdienen met hun trompet? De twee Russen die ons tussen de podia door op straat even kwamen trakteren op Bach? Ik heb met kippenvel en natte ogen aan hun accordeons gehangen.
Hoe rigoreus gaat Toezicht en Handhaving te werk deze zomer?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ja als dat verboden wordt dan moeten we het Wilhelmus zingen op straat ook maar verbieden
Ik heb nog eens een straatmuzikant gecontracteerd voor een straatfeest. Een enorme donkere Amerikaan die al jaren in Berlijn woonde met zijn gezin en in Utrecht iedere week 600 gulden bij elkaar zong. Hij was echt keigoed en had zowel the jazz als the blues
De stad kiest voor een speelverbod,en tegelijkertijd wil culturele hoofdstad worden;dat klinkt vals!
Een reactie posten