Iedereen mocht zijn eigen bier meebrengen. Dat hadden we afgesproken. Voor de vergadering gooiden we ijs, blikjes en flesjes in de grote teil en gingen er omheen staan kijken.
Terwijl onze drankjes dobberend koud lagen te worden, stonden we wat te praten over de brouwers, de prijzen en de marketing.
We doen het zo al jaren en blikken er altijd tevreden op terug. Maar deze keer ging het mis. Er was te veel bier voor die ene teil. Een paar mensen begonnen te morren dat hun merk nooit op drinktemperatuur zou komen. Iemand anders riep dat zijn ijs ongebruikt lag te smelten. Een vond de tijd rijp voor een vastgesteld maximum en een koelkast.
Nu zijn we drie weken en heel veel verwijten verder. Er liggen zand en haren op de bodem van de teil. Als je er tegenaan schopt, deinen de losgeweekte etiketten een poosje in het lauwe water.
Herman Tjeenk Willink kijkt ernaar. Het stinkt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten