Belangstelling genoeg! Na alle études van de eerste vier weken ging Geert een echt stuk aan Erik L. opdragen.
Hij maakte een kleine buiging en liep de trap naar het klavier op. Het publiek zweeg terwijl Geert achter het orgel verdween. Zou het iets droevigs worden? Of iets krijgshaftigs? Een treurmars misschien voor de vroegere sergeant?
Het was nauwelijks te horen. Mi soso soso mi; een kwartnoot, vier achtsten en weer een kwart. Daarna niets. Stilte.
Mi soso soso mi... Mi soso soso mi... Dat was een bekend motiefje! Mi soso soso mi? Vragend keken de mensen elkaar aan.
Blijf zitten waar je zit! Blijf zitten waar je zit en verroer je niet, houd je adem in en stik niet!
Wilde Geert verstoppertje spelen? Daar had hij toch zo'n hekel aan? En waarom speelde hij niet door?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten